یک پاره آسمان را با دامن چمن
در هم سرشته اند
در این خمید شب زده آن طرفه ساحران
آواز و نغمه را
با نور رشته اند
در قالب دریچه رویای کودکان
یک خشت هشته اند
آن گاه
بذر گیاه جادو
بر خشت کشته اند
گنبد نهاده اند
گلدسته بسته اند
ژولیده باغهای شگرف آفریده اند
با رقص رنگها
در شاخ و برگها
چه شعرها به دود دعا برنوشته اند